සිතින් විතරක්‌ පෙම් කරන්නම් දුරින් හිද ඔබ දෙස බලන්නම් ලංව ඉන්නට බෑ ඔබේ අපට අප හිමි නෑ ලොවේ ඔබට මා හිමි නෑ මටද ඔබ හිමි නෑ නිසල නෙතින් ඔබ මදෙස බලා හිදී දෙතොල් ඔබගේ මදහසින් සැරසේ දෙනෙත් ඔබවෙත...

සිතුල් පව්වෙ වෙහෙර ළඟට සඳක් පායලා කුසල් වලින් හුඟක් අරන් යන්න පේ වෙලා විසල් පුරේ විශාඛාව ලෙසින් නෙතු සලා අවසර නෑ ඇස්දෙක ළඟ ඉන්න නැවතිලා අසල් වැසි ළඳක් වාගෙයි තෝරන බහනම් සුදු මුහුණයි හුරතලයයි...

සිතුම් පැතුම් පොදි ආදරේ බැඳන් ආවේ ආයාසයකින් කියන්න බැරි තරමේ... නිලුපුල් දෙනුවන් දැකගන්නයි සුවඳැල් මුහුලස සිපගන්නයි සුළැඟිල්ලෙන් ගෙන ලෙළවන්නයි සිහිලැල් වදනින් සැනසෙන්නයි... සිතුම් පැතුම්...

සිතුවිලි සිරවී හදවත පතුලේ ඉකිබිද වැල‍පෙනවා... රුව සැංගී මගෙ මතකය අතරේ නෙත් අසරණ වෙනවා... ඔබෙ සෙනෙහස දැක සැගවෙනු කෙලෙසද නෑ මට තවමත් වැටහෙන්නේ... සුසුම් නිම්නයේ සමුගන්නට නම් මේ ලෙස ඇයි අප...

ස්නේහයේ නගරයයි සිත මගේ මාවතක් ඕන වූ රාගයේ වන්දනාවේ ගිහින් එන්න ආසයි මටත් කොයි ඉසව්වේද ඒ මෙත් පුරේ.... මේ නවාතැන් ගෙවා ආත්මයේ යනතුරා මිලින වී මතු දිනේ සෙනෙහසේ සිහිලමින් - දොවන සේ...

සොඳුරිය කාලය කොතරම් නපුරුද දිවි හිමියෙන් කඳුළැලි පුරවාගෙන රැකගත් ආලය උදුරා ගෙන කාලය කොතරම් නපුරුද සොඳුරිය පෙරුම් පුරා දුකසේ ගළපාගත් කවිය ඔබම වී නැළවුණු යුගයක හද රැඳි ඒ රුව සිහිනෙකවත් නැත ඒ...

සොදුරු අතීතයේ නිමල පෑතුම වී මගේ හද තුල ඔබ ඉන්න ඈතී... ඒ හින්දා යලි සෙනෙහෙ සිතින් අපි ආදරයෙන් හමු වෙන්න ඈතී... කදුලු සුසුම් මෑද සතුටු සිනා මෑද භවය පුරා ලග ඉන්න ඈතී... එදත් මගේ සිත අද මෙන්...

සොඳුර නුඹ ලිහිණියක රැයේ අඳුරට හඬන මමද ලිහිණියෙකු වෙමි කැඩුනු තටු පිරි මදින අහිංසක අප දෙදෙනෙ තටු කඩා මේ ලෙසින සිදීගිය ගඟ දෑල හැර දැ‍මූවේ කව්ද සඳට ‍දොස් නොකියන්න සඳ කුමක් කරන්නද බාල වයසින් මැරුණ...

සොදුරු සිතුවම් - කුරුළු ගී වැල් සුවඳ මල් රොන් - සිහිල් නලරැල් එක මිටින් ගෙනැවී... ඔබේ හි‍‍‍තේ ඉහිරමි...// මේ දාහයේ දාඩියරේ හිරුගේ මඟ අවුරා... සද ගෙනැත් තබමින් සද එලිය නාමින්... සොදුරු...

දෙන්නම් මම අද පප්පලට රැජිනට යවනව කේක් එක ලස්සන පාටට තියෙන්නට සායම් දානවා බේසමට (එකක් මදි දෙකක් දානවා) මී පැණි බෝතලයක් දාලා වයින් ටිකක් කලවම් කරලා පොඩි කජුමද ටිකකුත් තියලා ගම්මිරිසුත්...