Jothipala H.R - ජෝතිපාල H.R.

මිනිසා කුසීත කම්මැලි - වැටී පරාද වී යනවා ගින්නෙ දැවෙනා දර වාගේ - අළු විලා නැති වෙනවා... ශෝභාව හංගා මේ ලෝ තලේ ආලෝකයෙන් ඇයි මා වෙන් කළේ..// අනුකම්පා නැතී දෛවේ හිනාවේ... පෙරදා පෑවු ඉරු නැග...

සිතකින් හැඩූ කඳුළු මා නෙතේහි බල හිඳී තනිවී පරාජිතව - මා දිවා රෑ බලා ඉඳී..// මායා මනෝ ලොවේ පෙර..// දින මා සිනාසුනා... පෙරදා සුරංගනා ලියකට මා සිනාසුණා සැමරුම් මැවූ දිනක මා නැගූ ඒ විළපයේ සුසුමින්...

සිතේ දුකාක්‌ නැතී මිනිහා මේ ලෝකේ දැනගත් මිනිහා එයා තමයි දුක නැති මිනිසා මෑණියෝ මා නැළවූ ආදරේ දැක්‌කේ නෑ දෑසින් මා පා සෙනේ අක්‌කාගේ ප්‍රේමෙය හින්දා ඒ හැමා දැනුණේ නෑ ප්‍රීතියෙනි...

සුනිල වලා සළු පිලි පටලා ගුවන් කුමාරිය සිරින් උදාවිය නංවයි මුකුළු සිනා සුනිල වලා සළු පිලි පටලා රැල් වැල් නැග සාගරේ ගයා වයයි ගීතේ සෙල්ලම් සිත පා කෙරේ වැදී සුළංසීතේ රැල් වැල් නැග සාගරේ මල්...

ටජ් මහලක්‌ තනවන්න නෑ මට ඔබෙ සෙනහසට හිමි හිස්‌ අහසේ ගෑවෙන්න තරමට ගී සෑයක්‌ බඳිමී සිහිකර ඔබ ගැන බවුන් වඩයි මන අන්ධය දෙනයන බිහිරිය දෙසවන මගේ උදානය අමිල නිදානය ඔබමය ජීවය මිහිරිය...

තනියේ අවාරේ ඇසුණා ගී රාවේ බාලොලි ලොලි ලොලි තනියේ අවාරේ.... සිනාවකට සුළු සිනා දී ඇතේ ඉකි බිඳිනා විට උසින් ඇසේ බාලොලි ලොලි ගැයු ඒ ගී රාවේ කවදා කෙලෙස ඇසේදෝ අසිරි පිරින් සිරි හැඟුම්...

හෝ තරුණ නෙත් ජය මංගලේ පරම සුවදෙයි පෙම් සුවේ පෙමට පිදු මේ ජීවිතේ මිහිර ගෙනදෙයි මීවිතේ දිනිදු බැසයයි තරිඳු නැග එයි එළිය එළියට පාවුණා සුනිල දෑසයි සුමුදු දෑතයි එකට එක්‌වී හා වුණා සුළඟ මුමුණයි...

වාසනාව දොර ඇරලා බලනවා සිහින ලොවින් සිත පිබිදෙනවා හිනා හීනෙන් දැකලා ජීවිතේ රහ වැටිලා අපේ හිතේ හිනා ඇඳේ ශෝක නිවීලා ඇසට ඇසක්‌ රැස්‌ වැදී හිතක නෙළුම් මල් පිපි මුළු ලෝකේ මගුල් ගෙයක්‌ වේ සන්තෝසේ...

වාසනාව පෑදේවී හෝ හෝ රූප රාණී සීදේවි ජීව සාගරේ රැල්ලෛ වැල්ලයි දිව්‍ය ප්‍රේමයේ මල් වැල් ඉල්ලයි මේ විනෝදේ මංගල්ලේ හොහ් හෝ මේ විනෝදේ මංගල්ලේ.. යෞවන ජීවේ ආහරය මේ ප්‍රේමේ // සුර සැපා මේ වාගේ ඔබ...

වයන්න සිතාරේ වයන්න ඔබේ සංසාරේ මා දන්නාවූ නාදේකි එන්නේ සරා ගීත රාවේ ඇසේ වී පුරානේ අපේ ප්‍රේම ගංගාවේ දියවැල් සලා හදේ පුෂ්ප උද්‍යානේ පිපි මල් නෙලා ඔබේ සීත සිතුවිල්ලේ තව ළංවෙලා කියාදෙන්න මා ඉන්නේ...