මගේ සැමරුම් පොතේ රෝස පිටුවක් පුරා පුංචි නිල්පාට අකුරින් ලියා නොයමි හැරදා ඔයා ඔබ මගේ යැයි කියා පැතුවේ සිතුවේ බොරුවටද ඔයා…..// පාසල හැර අපි වෙන්ව ගියා මතක සේයා මවා ඔබ ලියුදේ තියා කී දේවල්...

මගෙ සිහිනේ ඔබයි මගෙ සිහිනේ ඔබයි තනි යහනේ නොවෙයි ආදරයේ හද උණුසුම ඔබයි ඔබෙ සෙනෙහේ මගෙයි ඔබෙ සෙනෙහේ මගෙයි තනි යහනේ නොවෙයි ආදරයේ ඔබ මුතුලැල් වටී මල් පැන් පොදක් කිනිත්තක් අගින් ඉසින්නා වගෙයි මට...

මගේ වෙලා ලඟ උන්නු ඔයා.. මටත් හොරෙන් වෙනකෙකුගෙ වෙලා.. හිත අඬනවා තුන්යම නොනිදා.. මගෙ පන තාමත් ඔයා නිසා.. හුස්මෙ පවා ඉන්නෙ ඔයා.. නිතරම මට සිහිවෙනවා.. මැව්වෙ ඔයා මටම කියා.. හදවත තව...

මගේ කඳුළින් ඔබේ දෙනුවන් දොවාලන්නට වරම් නෑ මගේ දෙතොලින් ඔබෙ කඳුලැල් නිවාලන්නට වරම් නෑ සිතෙයි දෝතින් මලක්‌ සේ ගෙන ඔබේ සෙනෙහස වැළඳ ගන්නට නමුදු පරසතු මලක්‌ වී ඔබ නොමැත මා හට සුවඳ දෙන්නේ සිතේ...

මහ සයුරේ රැළි ‍ගොඩට ගලනවා හමන සුළං සිසිල ගෙනෙනවා මල් සුවද සොයා බඹරු ඇදෙනවා සිත ඔබහට ආදරේ වෙනවා එය පුදුමයක් නොවේ අන්ධයිලු ආදරේ දැන දැන සිත වැරදිකරනවා..// එළිය සිසිල වාගේ ලස්සන සිනහව...

මහ වරුසාවට පසුව නැගෙන සඳ වෙනදාටත් වැඩියෙන් එළියයි නෝක්කාඩුවට පසුව ඔබේ වත ඒ එළියට වැඩියෙන් එළියයි… ඇලදොල පාමුල ගොළුවුන ගීයකි අප හදවත් බැඳි සොදුරු සෙනේ… අද නොදකින ඔබ හෙට දකිනා තුරු මඟ බලමින්...

මහ වැස්සක් බිමට හලා නිදහස් වූ අහසක් සේ ඔබ නිසොල්මනේ එපා හිඳින්න ඔබේ නිහඬ බව මට බෑ දරාන ඉන්න අනේ තව ටිකකින් හිනාවෙලා කථා කරන්න ඔබේ නිහඬ බව මට බෑ දරාන ඉන්න විරසක සුසුම් මහගෙයි පුරා...

මහ වැස්සක පෙර නිම්ති පෙනෙනවා කවුළුව අතරින් හිරි පොද එනවා මල්පැණි වඩියක උණුසුම ලබනට යන්නට ඕනෑ කඩමණ්‌ඩිය වෙත කබාය ඉරිලා ඊට කමක්‌ නෑ කවුරු බලන්නද කවුරු දකින්නද මා දැන් මහළු වියේ // පාරට...

මහද නමැති වන බඹරා ළංවී කණට ඔබේ ආදරේ කියයි මෙසේ හ්ම්... හ්ම්.. ම්ම්ම්ම්ම් මලින් මලට ඉගිලිලා - රොන් උරන්නේ නෑ මෙමා ඉගිල එන්නේ ඔයා ලඟටනේ කටු අත්තක හැංගිලා - අයින් වෙන්නේ ඇයි ඔයා රෝස මලට පමණි...

මහළුමඩමේ කාංසියට මමත් උනා හුරු පපුව ඇවිලුනා තිස්‌සෙම පුතා ගැන සිතූ ටික දවසයි මමත් ඉන්නෙ හුස්‌මයන තුරූ ඇවිත් යන්න එන්නේ කවදාද මගෙ පුතු අම්මා නැති වුනත් නුඹට නෑ අදුවක්‌ කලේ පුංචි කාලෙ නුඹව...