මේ උයන් තෙරේ මේ තුරු සෙවණේ ඔබේ කතා මට තවම ඇසේ මේ නදී තෙරේ මේ අඩි පාරේ ඔබේ සිනා මට තවම පෙනේ.. ඔබ එදා කියූ වදන් ලියා ඇති සිතේ නෑ ඉඩක් යළිත් සදා අන් සිතක් කෙරේ අතරමගත මා දමා තනිව ඒ ලොවේ කොහෙද...

මේ වේදනා මට පවරලා වෙන් වී ගියේ ඇයි මා හඬවලා අදහන්න බෑ පිළිගන්නේ නෑ ඔබමද කියා පෙම් කල කෙනා ඒ ඔබට මා හිමි නෑ මටද ඔබ හිමි නෑ අන්සතු වෙලාදෝ මට මැව් කෙනා අපට අප හිමි නෑ සදා මේ වේදනා මට...

මේ අඩ සඳම නොවෙද නුඹෙ ගෙපැලේ පිල මතටත් වැටෙන්නේ මුදු සීත සුලඟ නිදි නැති නුඹ ගැන කොඳුරා කියන්නේ // මේ සෙනෙහෙ කන්ද නුඹේ හිතට බර වැඩි වුණු හින්දා // මගෙ පැතුම් කන්ද නුඹෙ පාමුල විසිරුණිදෝ...

මේ අමාවක රැයේ පුර හඳක් ඒවී හිත පුරා පිපෙණා කිරණ ගලනා නුඹේ ආදරයෙන් සිත නිවී සැනහෙනවා.. පහන් තරු රැළ කුමකටද වෙන නිවි නිවී දිලෙනා අරුම දකිනට පුර හඳේ නිවන් දකිනා ජාති ජාතිත් නුඹේ හිත මට...

මී අඹ අත්තේ කොහෝ කොහෝ දොලොස් මහේ මගුල් දොහේ ........... // රබාන රත්වෙන නැකත් වෙලාවට නළාව පිබහන් කොහෝ කොහෝ විරා නිවෙන් එලි ගොයම් ලියද්දේ උඩින් උඩින් වර පෙත්තප්පූ හෝරාවෙන් නොනගතේ ගෙවෙද්දී නෑ...

මේ ඇස් දිහා බලන් දැන්වත් කියන්න මගේ රත්තරන් ඔබ මගේද… ම ඔබේද…. අපි අපේද කියලා… දැන්වත් කියන්න මගේ රත්තරන්…. පැහැදු නුවන් දල්වා මා දෙසට පා කරලා හද ගැස්ම මග නවතා දෙහදක් ගොළුව උන්නා… ඔබේ...

මේ අයුරින් අපි සංසාරේ ආදරයෙන් හමුවෙන්න ඇති….. මේ අයුරින් අපි දවසක් දා සසර මඟදි වෙන් වෙන්න ඇති සාලිය මාලා පෙම් බැදි දා මම සිටු කුමරෙක් වී ඉන්න ඇති ඒ සිටු කුලයේ කුමරිය වී ඔබ මේ ලෙස මට...

මේ දෑස මගේ පිංවන්තයි තේරුණේ දැන් තමයි... රන් රූපේ ඔබේ පෙම්වන්තයි තේරුණේ දැන් තමයි... ළඟ දුනුකේ මලකි දුර මානෙල් මලකි උඩවැඩියා මලකි මල් මැද මල් ළඳකි.. රණ මයුරා වරලයි අඬ සඳවන් නළලයි නීල...

මේ ගී එදා ඇගේ හඬින් මා ඇසූ රාවයයි // මා ඇසූ රාවයයි ඇගෙ පිළිරුව සිත ඇඳී ජීවමාන වී හිඳී මම හඬගා විමසමි එපමණදෝ මට හිමි මේ ගී එදා ඇගේ හඬින් මා ඇසූ රාවයයි ලොව සුවහස් දරුවනේ දරු සෙනෙහස මට...

මේ ගී කාටදැයි ඔබ දන්නවා ඇති සිත මගේ පිදු හැටී සිහිවේ නොනැවතී සිතුපැතු අන්දම රෑ දිවා අමුතුම ලොවක්‌ මවා මට මා අමතක වුවා දිවිය ගැන සිතා බලාපොරොත්තුවේ කඩතිර ඉරා පාළුව විඳ දරා... ඉවසමි...