Kasun Kalhara - කසුන් කල්හාර

කවුළු පියන් පත් වහන්න සදලු තලාවේ......... නුඹ දුරයි නෙතට මා සිටිනා ළවැලි තලාවේ........ විලක දුරක මල් පිපුනේ අපට නොවේමැයි ඔරු පාරු ඇවිත් බලා යාවි විල් දිය ගැබුරුයි මල් සුවද උරා ඇදී යන්නේ...

ආ.............ආ....ආ...... ආ.............ආ....ආ...... මධු චන්ද්‍රයාමේ මෝදුවේ උන්මාදනීය රාත්‍රියේ... අනංග දෙවොලේ දල්වා ඇති පහන් නිවී... මධු චන්ද්‍රයා මේ මෝදු වේ... මධු චන්ද්‍රයා මේ මෝදු...

මල් මිටක් තියන්න ඔබ අතේ මට කියා කොයින්ද මල් වනේ ජීවිතේ විසල් නදී තෙරේ තුරු හිසත් මලත් ඔබයි මගේ සොදුරු කවි ලියාන හිත් කොනේ තාරුකා වහින රාත්‍රියේ ගෙල වටේ ගිලී හමා ඇදි නළරැළී ඔබයි...

මල් වරුසාවේ පාවී එන්නම් රෑ අදුරේ...තරු කැට අතරින් ඔබ එනවානම් - රැදෙන්නම් සිතේ සීත රැයේ තනිකම නොදැනේ... නිල් ආකාසේ...පාවී එන්නම්... පාවී එන්නම්..... පිණි දිය විසිරුනු ගං ඉවුරේ දිය රල බිදුනේ...

කඩුව එපා නුඹේ දෑත දියන් මට මනමේ කුමාරී කෝල කොමල් මල් දාම සදිසි නුඹේ දෑත දියන් සුකුමාලී // මනමේ කුමාරී ප්‍රේමිය මනමේ කුමාරී මනමේ කුමාරී වාත වේග හී සර හුරු මට මෙය අදහා ගන්නට බැරි දෙයකී ආල...

මත් මල් සේනා පාවේ පාවේ - දෑසේ දැවටේ මා සිත්තම් වීලා මා නෙත් මානේ - සෙනෙහේ සුවසේමා ලා...ඉරේ රන් ගැවිලා - සදා ස්නේහයේ මල් වැහි වෑහුනා පිපි හාදු සුළගේ - මුව ගාව ගැවසේ දෙතොලේ ලැගුම් සොය සොයා... සඳ...

නැගෙන බිඳෙන හැම සමුදුරු රැලි මත නුඹෙ මුව හිනැහෙනු මා දුටුවා නොදැනිම වාගෙ ඒ රුව බොඳ කර කඳුලක් නෙත තනියට නැගුනා මතකද හැම රෑ පහන් වනතුරා පැතූ පැතුම් කෙලි සිනා වදන් දින ගෙවෙනා හැටි අප දැන...

නතාෂා ඇවිදින් ගියා පියාඹා වෙරලින් එහා නයිල් ගඟේ ඉවුරේ ආදම්ගේ උයනේ රොන් සලා ඈ ගියා නතාෂා කිරිල්ලී මල් මී තියා ඉගිල්ලී රෑනේ ගියා ආයෙත් ආයෙත් ආයෙත් එනවා අහසෙ පොළොවෙ සුළෙඟෙ වෙලෙනවා නිල්...

නිලට නිලේ නිල් කැටේට කඩා හැලෙන ජල කඳකට සීත සදන උල්පත ඔබය... ඒ නිල් ජලකඳ මතුපිට අත්ලතබා හෙමි හෙමිහිට තාල නඟන රළ පෙල ඔබය.. නොසිදෙන පෙම් උල්පත ඔබය... බිඳෙනා පෙම් රළ පෙල ඔබය.. රතට රතේ පිපී වැනෙන...

ඔබ පිපුණා මගෙ නෙත් රිදෙන මානේ ඔබ සැළුනා මගෙ සුසුම් වැල් ගානේ ඔබ දිලුනා මේ තරු වැරූ අහසේ ඔබ රැඳුනා මගෙ සොඳුරු සිහිනයේ ආදරේ මං මේ දකින සිහිනෙට හතරවට මල් පිපෙන මේ සිහිනෙට නෙලා ඒ මල් සිහින මේ...