පින්සර ඔබ හැර පිළිබඳ සිතුවිලි වෙනතක දළුලාදෝ ඔබ ගැන මා ගැන මතකය අමතක කරන්න පුළුවන්දෝ සිහිනෙන් ගෑ මුදු සුවඳක් වාගෙයි මිහිරි අතීතය දැනුනේ ඔබට මේ තරම් මා පෙම්කළ බව වෙන්වන තුරු නෑ හැඟුනේ ජලේ...

පිපුණු කුසුමේ සුවඳ දැනුනේ පාවීලා තරුද නිවුණේ අඳුර ගිලුනේ පායාලා මාගේ ජීවන රජදහනේ ආශා ආදර මල් පිපුනේ පාවේ ගී හඩ මද පවනේ ආශා දැහැනේ මා වෙලුනේ ආසිරි තාරුකා නිවි නිවි පායලා මාගේ ගීය...

පියාණනී මා නැවත උපන්නොත් අපාර වූ මේ සංසාරේ ඔබේම පුතු වේවා..// ශිල්ප සතර දී සිහසුන හිඳුවා ඔබට අහිමි ලොව මා රජ කරවා ඈත ඉඳන් ඔබ බලා සිටින්නේ නෑ ඔබ වන් පියවරු හමුවන්නේ පියාණනී මා නැවත...

පියවුණා දෙනෙත් නිදි මතින් ඇවිළුණා ගිණි පුපුරු සිතිවිලි පතුළේ ළං වුණා අඳුර සෙවණැලි මකා දමා පියවුණා සුසුම ආ බොහෝ කළකට කලින් නැවතුණු හදෙන් හදෙන් හදෙන් නැවතුණු හදෙන් හදෙන් හදෙන් කාළය ගෙවුණා අපි...

පියුමෙහි පැණි බොති වන බඹරු මල මත නොරැඳෙති කළු දෙබරු දහවල් නොදිලෙයි අඹරෙ තරු අවරින් නොනැගෙයි නැගෙන හිරු කුසගිනි හැදුනට ඉඳල් නොකව් කණකොළ නොබුදිති සිංහ පැටව් // හොඳ මල් නොපිපෙයි ගිරි මුදුනේ තල...

පොඩි දුවගේ සිනා වැලයි පොඩි පුතුගේ කතා පෙලයි ප්‍රිය බිරිදගෙ සෙනේ විලයි මගේ නිවන මගේ පැල්පතයි කටු මැටි ගැ බිත්ති පුරා පළිඟු මැණික් එළිය දිලේ ගොම මැටි ගෑ ගෙබිම මගේ පියවිලි බුමුතුරු...

පොල්රුප්පාවේ දඟකල සෙල්ලම් ‍ සුළ‍‍ඟේ පාවී සිතට දැනේ පිටගම් යනදා එය සිහිවෙනවා හීන්සැරේ ඔබ මා අමතක කරදා.. මායාවක් දෝ බැදුණු සිතුම් ගිණිදැල් වේ හද සෙනෙහෙ පැතුම්.. රෑ රැහැයි හ‍‍ඬේ දුක් ගීත...

පූජාසනයේ ඔබ හිඳුවා ඔබට පුදන මේ ලෝකයමයි හෙට ඔබට එරෙහි වී නැගිටින්නේ පූජාසනයේ ඔබ හිඳුවා ඉසුරින් කිත් යසසින් බබළන දා ඔබගේ බැණුමත් ගීයක් වේ ඉසුරින් කිත් යසසින් පිරිහුණු දා සිනාසුණත් එය වරදක්...

ඉඩෝරයේ නගර කොනේ අයිෆල් සීමාවේ ඔබව පෙනේ.... ප්‍රංශ යුවතියන් හදේ කොන අරන් ලිලී මල් සුළන් මීදුමෙන් වහන් මායාවී.... පායාවී.... පමාවී... // ෆ්රෑන්ක් මිටි ගණන්, යුරෝපේ ඉදන්, හම්බ කරන මගේ කර...

පියඹා ඒ ආකාසේ විහිදා දෑතේ දෙව් ලෝ තලේ වයනා ගීතේ සෙව්වා මේ ලෝකයේ ගීතයෙන් වෙලී වාවාන් නැතේ උණුසුමේ වෙලී මා ජීවිතේ පැතූ ආදරෙන් පිදූ රෑ තාරුකා මෙසේ පහන් වී ලෝකේ මගේ ගයනා සාගරේ...