ඉගිලෙන්න ඔබ එක්ක ආකසේ විදගන්න ඒ සිසිල ම සිත්සේ මට දෙන්න ඒ වරම කවදාද ඔබ එන්නෙ පිනි බින්දු මල් වහි අරන් සඳ මිතුරි සිත මිහිරි කල මැනවි බිදු කදුලු පිනි පොකුරු කල මැනවි... මට මම ම වී ඉන්න ලොකෙන්...

සඳ ඔබ මගේ දුක විමසන දුක් හැන්දෑවේ ගීතයක් සේ සඳ ඔබ මගේ දුක විමසන දුක් හැන්දෑවේ ගීතයක් සේ රෝස යායේ රෝස පුස්ඹේ සීනයෙන් සීනේ කෝ කොහේදෝ මා සොයන්නී ආදරේ දුන්නී.. සඳ ඔබ මගේ දුක විමසන දුක්...

සඳ ඕනා නුරා තොල් පෙති ඇති සීතල සඳ ඕනා හිත ඕනා උරා මල් පෙති ඇති රූ හිත මට ඕනා අර පේනා ඈතින් පායා අරුමෝසම් පෑ නිල් සඳ ඕනා ඈතින් පේනා අහසේ පායා අරුමෝසම් පෑ මාෂා සොයා තාමත් නොයා බලා හිඳී මේ...

සඳ සේ නිලම්බරේ පායා ආ පාවී ඔබ ආවෙ නැති දවසම පාළුයි තරහක් නෑ මං ආයේ හිත රිදවන්නෙපා ආදරේ සඳ සේ නිලම්බරේ අප යන එන තැන මල් උයනේ හිඳි පාරාදීසේ පෙම්වත්තු ඇස නොම දුටු දා උන් විමසනවා නුම කොහිදෝ...

සඳ තරු මල් මට දන් දුන් මගේ රුසිරු නුඹ අරගන්.. හිරු තෙද වන් මට දන් දුන් මගේ ඔටුනු නුඹ ලාගන්.. දායාද එයයි මගෙ දෝනිට - අප දෙන්නාගේ... ගණ දෙවිඳුන් මට දන් දුන් ‍ මගේ නුවණ නුඹ අරගන්.. පතිනි මවුන්...

සැන්දෑ වලාවන් පා වුනා‍වේ වැල්‍‍‍‍‍‍‍‍ලේ මා තනි වු ‍‍‍වෙලේ ඇය එන්නේ දෝ මග එන්නේදෝ සිතහි නම් සැකයක් ඇ‍තේ.. මාගේ සැනසුම ඈ වේ නිරතුරු හමුව‍න්නේ කොහෙ‍දෝ යළි පැතුමන් මගේ සිඳ බිඳ දාලා ඉන්නේ ඇයි...

සඳ යාත්‍රා කළා වගෙ මතකයි ඔබ නේත්‍රා වලින් මට පවසයි හැම මාත්‍රාවටම සිත සැනසෙයි අපෙ ආශ්‍රයේ සත්වෙනි දවසයි // දස දහස් වරක් ඔබට සිත බැඳි සපුරන්නට ඇති පැතුම් මල් මිටි භවයෙන් භවයට ආ මඟ සඳ වී ඔබ...

සැන්දෑ අහස වගේ සැරසී මට ඉන්න කියා කියන්න ඇයි ඔබ නාවේ මා රිදවන්නද සිතුවේ..// ‍ හිස ගවසන්න සිතා - සමන් පිච්ච පොකුරු කඩා අහසට විසිකෙරුවා මං... රෑකල අහස බලන ඔබට පෙනෙයි‍.. හිතන් එපා තරුයි කියා ඔබ...

සැන්දෑ අහසේ ඉරට මුවාවෙන් කාලය කවුළු දොරින් මිය යනවා..// සැන්දෑ අහසේ... ඈත අතීතෙන් පියවර නඟමින් කණවැල අල්ලන් කවුදෝ එනවා.. බලාපොරොත්තුව ලයට තුරුල් වී ඈ එන පෙර මඟ බලා සිටිනවා.. සැන්දෑ...

සැදෑ අඳුර ලොව ගලන ‍වෙලාවට කවුළු පියන්පත් වැසෙන වෙලාවට දහසක් දොම්නස් සිහින පවුරු මැද තනිවුන ඔබෙ සුසුමන් සෙමින් විත් මගෙ සවනත පාරයි… තෙරක් නොමැති සිතුවිලි සයුරක් මැද සරන විටදි රැය ගෙවෙන...