Jayarathna T.M - ජයරත්න T.M.

අම්මා සඳකි මම ඒ ලොව හිරුය රිදී ඒ ඉර හඳින් නුබේ ලෝකය එලිය වුනී රැකුමට පුතුන් දිවියේ දුක් ගැහැට විදී පිය සෙනෙහසට කව් ගී ලියැවුනා මදී සිරුරේ දුවන්නේ මගේ ලේ නොවැ පුතුනේ කුසයේ නොදැරුවත් දිවි බර මට...

අප හමුවූවත් නොවුණත් කාලය ගතවී යනවා අප තනිවූවත් නොවුණත් ලොව එකසේ පවතිනවා // ලොව මල් පිබිදෙන්නේ යළි පරවෙන්නට නම් අප හදවත් එක්වන්නෙත් වෙන්වන්නට නම් යළි වෙන්වන්නට නම් අප හමුවූවත් නොවුණත් කාලය...

අව්වට වැස්සට හුරු මිනිසුන්නේ දෑතේ විරියෙනි රටවල් නැගුනේ ඒ මිනිසුන්ගේ මළගම වෙනුවෙන් මොන රජ මැදුරෙද සුදු කොඩි නැගුනේ දා ගැබ් මහ වැව් කලා නිකේතන නුඹලා දෑතිනි මිහි මත මැවුනේ ඒ නුඹලාටයි දූ...

දෙගොඩ තලා ගඟ ගලා මෙගොඩ ගොඩේ ඈ හිඳී තොටුපලේ ගං ඉවුරේ මා තනිවම මද අඳුරේ// මේ ගඟ ගලා ගියේ අපි පුංචි ළමුන් දවසේ ඇගෙ දෙපා පවා ආදරෙන් දොවා ආදර ඒ ගඟ නෑ අද නෑ දෙගොඩ තලා ගඟ ගලා... මේ ඔරු කඳේ...

හදිස්සියේ හනි හනිකට පය තබනා - රුවැත්තියේ නුඹ සිටිනා ගම කොතනා// දෑත සලා කිංකිණී නද දෙවන්නී - දෑස සලා මොන මොනවද කියන්නී යටින් හොරෙන් එබිකම් කර බලන්නී - ළඳේ ඔබයි මගේ දුක් ගිනි නිවන්නී රෑන කිතුල්...

හෙමින් සැරේ පියා විදා සුමුදු සයනේ සිනිඳු ඇතිරිල්ලෙන් පලා ඇවිත් සිතුම් සියොතුන් සුමුදු සයනේ සිනිඳු ඇතිරිල්ලෙන් මලක් නම් එය මලක් වුව මැන සිනිඳු සුකොමල රුවෙන් සරසන විලක් නම් එය විලක් වුව...

කුරහන් යායේ සඳ උදුරාගෙන - සිතට දුකක් දැනෙනා වේලේ රෑ තුන් යාමේ ගැයෙනා මේ ගී - නුබට ඇසේවා සුදු නෑනේ එදා වගේ සැදෑ අදුර - වැව් බැම්මෙන් ගලා ඇවිත් උණ පදුරේ සෙවන සදනවා - කීව කතා යලි සිතට...

මාල ගිරා ගෙල මාල පොටක් බඳු ගෝමර පෙති මාලේ පාට සරුංගල් පාට නෙලාගෙන රුව දිලෙනා ලීලේ වතු සුදු මල සේ මා වත රූසිරු බෝමා කෝළ කොමළ වරුනේ සිත බැඳුනා ළඳුනේ මාල ගිරා ගෙල.. කදිම උවම්...

මේ අයුරින් අපි සංසාරේ ආදරයෙන් හමුවෙන්න ඇති….. මේ අයුරින් අපි දවසක් දා සසර මඟදි වෙන් වෙන්න ඇති සාලිය මාලා පෙම් බැදි දා මම සිටු කුමරෙක් වී ඉන්න ඇති ඒ සිටු කුලයේ කුමරිය වී ඔබ මේ ලෙස මට...

මුළු ලොවම නැති උනත් එකම හදවතක් ඇත ඔබේ නාමයෙන් ඇත ඔබේ නාමයෙන් // ඔබේ සෙවණෙහි රැඳී ඉන්නට වරම් නැති වූ ලෝකයෙන්... // වෙන්ව සිටිනා හුදකලාවේ... එකම එක හදවතක් ඇත ඔබේ නාමයෙන් මුළු...