Athula Adikari - අතුල අධිකාරී

ආලෙන් වෙලා ගන්න කෝලම් කලා හිත ආලෙන් මුදා ගන්න මායම් කලා.. මම හීනෙන් අපේ ලෝකෙ සායම් කලා ඔබ සායම් මකාලන්න වෑයම් කලා.. මම දෑසෙන් කලා ඔබට පෙම් යෝජනා ඔබ කලා යෝජනා වලට, චෝදනා මම මෑතින් හිදන්වුන්...

එක දවසක් හැන්දෑවක කණාමැදිරි එළි පාරක මං හෙව්වා තරු කැටයක් මං හෙව්වා තරු කැටයක් නිල් පාටින් පායා දිලෙන නිල් පාටින් පායා දිලෙන.. සිහිනයක ගිලී මා සිටියා කවුරුදෝ විත් දොර බිදිනා විට සුළං පොදක්...

හිත අස්සට හීන ගොඩක් ගෙනල්ලා දුන්නු ඔය ඇස් දෙක අමතක කර හිඳින්නෙ කොහොම සුළඟ වගෙ මා අතහැර දුරක යන්නට වරද මගෙ රත්තරනෙ කියලා දෙන්න කඳුලක් කඳුලක් ගානෙ පෙම දියකරලා සුසුමක් ගානෙ හදවත දුක් ගිනි...

හිත අස්සට හීන ගොඩක් ගෙනල්ල දුන්න ඹය ඇස් දෙක අමතක කර හිඳින්නෙ කොහොම සුළඟ වගෙ මා අතහැර දුරක යන්නට වරද මගේ රත්තරනේ කියලා දෙන්න කඳුලක් කඳුලක් ගානේ පෙම දියකරලා සුසුමක් ගානේ හදවත දුක් ගිනි...

ඉවසයිද මන්දා මා දුන් රිදුම්.. වෙන්වීලා ආ දා වෙනතක් බලන්.. උන්නාට මා රහසේ තුරුලක හෙමින්.. මට ඉන්න බෑනේ මතකෙට හොරෙන්... තනියෙන්ම වින්දා දුන් දුක් සුසුම්... තව කදුළු නැනේ දෙනෙතේ ඉතින්... ගියදාම...

මා දෑසේ ආදරේ හැඟුම් ලියා තියා ඈ කවුදෝ මා හදේ හැගුම් වශී කලා පාරාදීසේ මා දමා පාළුවේ ඈ ගියා මා දෑසේ ආදරේ හැඟුම් ලියා තියා වේදනාවකී ඇගේ සෙනේ මා පැතූව ලෝකයේ වාසනාව පා වුනේ කොහේ මට වේදනා තිලිණේ...

මධුර වසන්තේ මල් ලියකම් බබලා සතර දිගන්තේ ඔබෙ පිළිරූ පිපිලා කුමරියනේ වසන්ත සමයේ මලින් මලේ ලලිත ලතා මධුර වසන්තේ මල් ලියකම් පිපෙනා සතර දිගන්තේ පෙම් පණිවුඩ ඇසෙනා කුමරුවනේ මා ඒ වසන්තයයි වසත් සමේ ඔබෙ...

මගේ කියා ඈත් වෙලා වේදනා දුන්න හිත ළග පෙම් සිහින වල හිදින්නේ ඔබමය ඇස් දෙක ආයේ ඔබේ ඉතින් හිමිවෙන් නැතිවාට කදුළු මතක අපේ සිහින කර අඩන්නෙ තනිව අඩන්නේ තනිව.. දුර ‍රැදිලා කදුළු දරන් මට හිදින්න...

රන් පලසේ වැතිරී ඔබ හමුවූදා ආදරේට ආදරේ ලැබුවා.. පෙම් පියසේ අපි තනිවුනු මොහොතේදි ජීවිතේම සිහිනෙකැයි සිතුනා.. ආදරයේ ඒ කුටියේ රන් පහනේ එලියේ මා දුටුවේ රන් දහරේ දෙවු අඟනයි කුමරී.. රන් පලසේ...

සඳ එබෙන් එපා තරු සිදුරු වසා අඳුරු නෙතු තාරකා හඬවා සත්සියක් සියපත් මතින්..// මුදු සුවඳ හමනා මතක සුව ගෙනෙනා..// ඔබ ලඟ නිසා පින් සිත පුරා මල් මාලතී පිපුණා..// සමසුන් අරා සිත් විල වසා කුමුදුත්...