අහසයි ඔබ මට නිම් හිම් නොපෙනෙන ඉණිමං බඳිනු බැරී පොළොවයි ඔබ මට තරුවක් විලසට රෑ කල පතිත වෙමි // ගඟේ වතුර නෑ ඉහලට ගලා ගියේ අසිනි හඬින් නෑ කඳු බිම් සසල උනේ ගඟ කවදා හෝ මුව දොර හමු වෙනවා ලොව...

අහසේ ලියුවත් පොළොවෙ කෙටුවත් කළ නොහැකිය නිම්... ඕ.............. පුවත අපේ පෙම් ...// ආ යන්නෙන් ආදර ගීතේ - මුලින් ලියූ සිහින පොතෙහි සීගිරියේ ගී වැල් වාගේ - දෙදෙනාගේම මතක තියේවී දේදුන්න සේ මැකී...

අහසින් බසින් සඳ මඬලින් බසින් මිනිසුන් මැද පුතුනේ මිහි මඬලේ ඉඳින් කඳුළු සුසුම් විඳ මුවහත් වෙමින් රට වෙනුවෙන් දැය වෙනුවෙන් නොසැලී ඉඳින් සුපසන් නොවේ ලොව නුඹ මේ උපන් නුවණින් වැඩී ලොව සුපසන්...

අහසින් තරුවක් කඩා හැලෙනවා තරුව කතා නෑ අහසයි වැලනේනේ නටුවෙන් නැහැඹුල් මලක් වැටෙනවා මලේ කතා නැ නටුවයි වැලපෙන්නේ පෑ හීමක් නැ නොකෙරෙන දීගේ සෙවනැල්ලත් ඇදලූ... දවල් වැටුන වල මෙදා වැටුනෙ නැ හිත හොද...

කිසිවෙකු නෑ ලොව හිනැහෙන්නේ පෙරදින රජ මැදුරක උන්නේ අද මා මහමග සැතපෙන්නේ පතන පැතුම් සුළගට මුසුවේ මියුරු වදන් කදුලේ ගොළුවේ සතුට උපන් හැම දින වැළලේ කුමන නැටුම්දෝ දිවි මඩලේ අපගෙ අහිංසක ලොව...

ඇහි දාර මත දුක දෝරෙ ගැලුවට, නැ.. ඔබ එන්නේ.. හිත වද දේවී.. ඔබ ඉල්ලලා, ඔබ ඉල්ලලා.. // කවියක් වාගේ ජීවත් වෙන්න, තාලේ ගෙනැවිත් දෙන්න, පදවැල් එලි වැටේ ළඟම නතර වෙලා.. // ආදරේ නාමෙන් මියැදෙන්න...

ඇහි දාර මත දුක දෝරෙ ගැලුවට නෑ ඔබ එන්නේ හිත වදදේවී ඔබ ඉල්ලලා ඔබ ඉල්ලලා කවියාක් වාගේ ජීවාත් වෙන්න තාලේ ගෙනවීත් දෙන්න පද වැල් එළි වැටේ ළඟම නතර වෙලා ආදරෙ නමෙන් මියැදෙන්න හැදුවත් දුකමයි සෙතක්...

අහිමි උනත් නුඹ ලදේ ….මට හඩන්න අවසර නෑ….. විලෙන් එහා ඉද නුබේ සුවද වත එතී ආ සුලං මගෙ මුව සිම්බා නොපැතූ අතකට අතදුන් දවසේ හෙලු දුක් සුසුම් මගෙ මුව සිම්බා අහිමි උනත් … නුබ කැනදන් ගිය මංගල රිය...

අජානේය ස්කූටර් තුරඟා පිට වඩිනා කුමාරියනි වාත වේගයෙන් ඉගිලෙනු කොතැනා බදා හිමි දෙඋර එසැවී පුරවර සිරි බලනා විලාසයට නුඹේ කිරුල බිම වැටෙයිද සිතුණා // සූ සැට ශිල්පය උගෙනා පාරගතව ගියෙනා පාරෙ වැඩට...

අකලට වට මහ වරුසාවක් සේ අසුබ දිනක ආ සුභ පැතුමක් සේ මා හැර ගිය ඔබ නොසිතූ මොහොතක ඇයිදෝ යළි ආවේ පෙරදා මෙන් හද මල් පිපුණාදෝ සතු‍ටු කඳුලු නුවනත සිඳුනාදෝ ආදර අතීත නටඹුන් අතරේ මන්දිර මැව්වාදෝ...