ඔබේ නමින් සෑය බඳිමි - විමානයෙන් බසිනු මැනවි...// ස්වර්ණමාලියේ රූබර ස්වර්ණමාලියේ... ස්වර්ණමාලියේ.. ඔබේ නමින් සෑය බඳිමි - විමානයෙන් බසිනු මැනවි... උණා නීල වර්ණ වරල දෑලේ මල් ගැවසීයේ නගා...

ඔබේ පෙම් වදන් නෑ එදාමෙන් ඇසෙන්නේ හදේ පෙම් හැගුම් නෑ එදාමෙන් නඟන්නේ සඳේ රන් කැළුම් නෑ එදා මෙන් දිලෙන්නේ විලේ මල් නෙළුම් නෑ එදා මෙන් පිපෙන්නේ මෙමා මුණ ගැසීමත් විඩාවක් වුනේදෝ මෙමා හා දෙඩීමත්...

ඔබේ සිනා ලඟ - නෙත නැවතුනු දා.. ඔබේ කථා ලඟ - සිත නැවතුනු දා.. ප්‍රේමය හැදින්නෙමි.. ප්‍රේමය හැදින්නෙමි - මේ ලෝ තලයේ...// කුමටද උපමා ඉතිහාසේ උන් ප්‍රේමවන්තයින්ගෙන්.... කුමටද ආදරයේ පෙම්...

ඔබෙ සිත මා සිත වෙන් කළ සිතුවිලි සංගිලි පාලම ඒ මේ අත වැනෙනා චකිතය සිත තනනා ඇඟ සමබර කර එන්නෙ කොහොමද හමනා විට ආදරේ කුණාටුව ඇඳගෙන වැටුනත් හිතට දුකක්නම් නෑ ඔබගේ සෙනෙහස දිය සුළියේ සිරවී මා...

ඔන්න බබෝ ඇතින්නියා ගල් අරඹේ සිටින්නියා ඔන්න බබෝ ඇතින්නියා ගල් අරඹේ සිටින්නියා පුතු ගැන සිහි කරන්නියා නෙත කඳුලැලි සලන්නියා..// නුඹේ අම්මා කොතැන ගියේ මානෙල් මල් විලට ගියේ නුඹේ අම්මා කොතැන...

ඔයා හින්දා මං වින්දා දුක් ගංගා එදා හංගා පෙම් බැන්දා ඔබ හට මා ආදරේ කරලා දෑසම රිදවා දමා ගිහින් මගෙන් වෙන්වෙලා.. වෙනස්වී - දුකක්දී ළඟින් ඈ දුරස් වී.. මා ඔබේ කියලා, දෑතම පටලා වෙරලේ පියමැන්න...

ඔයා ළඟින් ඈත් වෙලා හිඳින්න බැරුව තනි වුණ මගෙ හිත පතන්නෙ තවමත් ඔබව ඉස්සර වගෙ මගේ ළඟින් ඔබ නැතුවාට කඳුළු පුරන මගෙ ඇස් දෙක හොයන්නෙ ඔබව නෙතු අතරේ කඳුළු ඇතත් ඔබ දකින්නෙ නෑ මා අත හැර වෙන් වුණාට තරහ...

ඔයා නිසා මගේ සිනා මැකී ගියාදෙන්.. ඔබේ සිනාවන් මතකේ රැදී තියෙද්දෙන්.. ඔබේ පුංචි දොතොල් අතරේ මා තනිවෙද්දෙන්.. ඔයා ලැබෙන්නේ නැතිනම් තනිකඩ වෙද්දෙන්.. තනිකමෙන් ගඟ ගලා යනවා සදේ නුඹ නැ...

ඔය සුසුම් පවන් වැදී නෙතු පියන් තැලේ රිදී ඔබ ගොළුයි හිතත් නිදී ඔබව තාම මටද හිමී මිරිගුවක්‌ සොයා ගොසින් හිත ගිලන් උනා තමයි හිමි නැතත් ඔයා ඉතින් මම තවත් ඔබේ ලගයි ඔය හිතින් පිදූ පෙමින් ඇත...