කවුරුවත් නැහැ - කවුරුවත් නැහැ එගොඩට යන්නට - එ‍ගොඩට යන්නට... ඉරගල වැටිලා - ඉවුර දෙපැත්තේ අඳුර ගලනවා - පාරුව ඇතුලට ලංතෑරුම කෝ ඔහෙ තිබුනාවේ... කවුරුවත් නැ කවුරුවත් නැ... දවසින් දවසම පාලම...

කෙහෙරැල් කඩාගෙන ආදර අරුණැල්ලේ නාඹර නුරා නුඹ ළඟ ඉඳ දිය නෑවේ බැල්මෙන් කතාවෙන් කලබලයක් නැත්තේ කොහොමද ළඳුනි ඔය විධියට හැඩ බැලුවේ // නිතරම පෙරෙන්නේ සරදම් කවට කතා සියොළඟ දුවන්නේ පියකරු සුපෙම්වතා වන...

කෙසේ රහස් පවසම් කෙසේ තුරුලේ සැනසෙම් කෙසේ අමතක කරම් පවසම් හදින් මෙමා ජයමංගලම් ජීවන අඳුරු කුටියේ මිණි පහන ඔබ උනේ මව්පියන් සමඟින් මා හැදු හැටි අගේ දුක් වේදනා - මගෙ නිව්වා මවකි මටනම් - මගෙ...

කෙටිම කෙටි කතාවක් මං ඔබ ගැනම ලියන්නම් මා අතැර ගියේ ඔබ බව එහි නොලියා ඉන්නම් ඔබ පැරණි මතකයෙන් මා මුදවනවා නම් සුදු ඔබ පැරණි මතකයෙන් මා මුදවනවා නම් සඳ නිවෙන තරු මඩල යට ගොස නගන මූදු රළ දෙස වරු...

කිරි අම්මාවරු දනට වඩිනවා කිරි සුවඳයි මුළු ගම්මානේ අම්මා ඇයි ඒ දනට නොයන්නේ නො අසන් පුතනුවනේ මා සිත රිදෙන නිසා නෙත නිදි වරමින් කැත කුණු අතගා මම නුඹ හැදුවෙමි දුක් විඳලා එනමුදු කුසයේ හොවමින්...

කිරි සුදු සේලේ ඇඳි ඇගෙ ලෝලේ ගෙල බැඳි මාලේ ඇගෙ නෙතු දෑලේ පියකරු ලීලේ කිරි සුදු සේලේ බැඳි ඇගෙ ලෝලේ ගෙල බැඳි මාලේ ආයන්න කියවන්නෙ ඈ මී බින්දු රස දෙන්නෙ ඈ සිත පුංචි රිදවන්නෙ නෑ පංතියේ කිරි...

කොහේ හෝ දැන් හිදිනවා ඇති ඔබත් මගේ විජිතේ අහිමි වී මට මං ලැබූ දිනුමක් අත්ද ඔබ මා මැවූ සුන්දර සිහින මතකය මිසක්.. සිහින රැකගෙන දිවආවේ ආදරෙන් ඇවිද ගිය හැටි ඔබට මතකද ඉතින් අපට අප නැති හෙට දිනක දුක...

කොහේ කොතැනක තැනේවිදෝ අපට ලෝකයක්... අපි අපේම ලොවක් තනා ගැන්ම සිහිනයක් සැබෑම සිහිනයක් // පුංචි පුංචි ගෙවල් තනා අතු අග ඉගි බිගි කරනා // කුරුළු කිරි‍ලියේ මට නම් මේක සිහිනයක් සැබෑම...

කොහේ සිට ඔබ පැමිණියේදෝ.. සිහිනයේ.. රැදුන ඒ අප්සරා.. මගේ ඉරබටු තාරකා.. ඔබට ගැයෙනා නැවුම් කුළුදුල් ප්‍රේම ගීයයි මේ දෙනෝදාහක් අවට සිටියද- තනිවෙලා වේදනා වින්දෙමි මම් නුවන් දහසක් අවට දුටුවද- දෙනෙත...

කොහේ යන්නෙද කොහේ ඉන්නෙද ඔබත් ඇසුවා මගෙන්.. මමත් ඇසුවා ඔබෙන්..// මං මුලාවී ජීවිතේ අපි ළංවෙලා ඉමු මේ ලෙසින්.. තවත් පෙම්වතියන්..පෙම්වතුන්.. එනතුරා මේ මාවතේ... ගමන් මග විමසා අපෙන්... මේ...