ආ..ආ...ආ... රන් මලක් ලෙස දෙව් බඹුන් දෝතින් පිදූ මේ පින්බිමේ පස් පිඩක් ගිලිහී නොයන්නට රන් වැටක් ඇත සිව්කොනේ නෙත් පුරා එක හීනයේ මුළු ලෝකයා නිදනා රැයේ දේශයේ මුර දේවතා එළි රෑ පුරා දැල් වී...

රන් මිණි සරුව පිත්තල අබරණ ඇඟට දැම්මම නුඹ පෙනෙයි රජකුමරියක ලෙස නුඹ රැඟුවත් නලඟන සේ මා දුටුවත් සුරඟන සේ වෙන්නේ කොහොම රැජිණක් නුඹ ඇන්දට රජ කුමාරියට // වැටූ දිගැස් සර ඇස් බැන්දුම් සේනා රටේ පතල...

රන් පලසේ වැතිරී ඔබ හමුවූදා ආදරේට ආදරේ ලැබුවා.. පෙම් පියසේ අපි තනිවුනු මොහොතේදි ජීවිතේම සිහිනෙකැයි සිතුනා.. ආදරයේ ඒ කුටියේ රන් පහනේ එලියේ මා දුටුවේ රන් දහරේ දෙවු අඟනයි කුමරී.. රන් පලසේ...

රන් සමනලයෝ පුංචි කැකුලියෝ දේදුන්නේ නැඟිලා // මීදුම් සළුවේ, තුරු මල් උයනේ කොයි යන්නේ පියඹා රන් සමනලයෝ පුංචි කැකුලියෝ දේදුන්නේ නැඟිලා පෙම්බර ආල හිතේ ගී නොවෙදෝ ගැයුවේ මොළකැටි බාල වියේ ඒ හුරතල්...

රන් ටිකිරි සිනා මුව මුව පාලා ලංවී අත් අල්ලාගෙන ඇස් දැල්වූවා දෑතේ බැදිලා ඈතට දුවලා නොපෙනී යනවද සුදු නංගී ඉනිමං බැදලා ලස්සන හොයලා ගමනක් යනවද සුදු මල්ලී බාලේ ගෙවලා ආලේ දුරැලා නොපෙනී යනවද සුදු...

රණඹර ඉඳු දුනු සිතුවම් වෙලා බිඟු වැල් මල් කෙමි මත මත්වෙලා වසන්තේ උදාවුණා වසන්තේ උදාවුණා // රන් බඳ රන් කුඹු රන් සළු වෙලා චන්දන අංජන දෙනෙතේ උලා දෙපයේ කිංකිණි නූපුර සොලවා මා වෙත ඈ එනවා රණඹර...

රැස් විහිදෙන සමනලියකගෙන් ඉගියක් ලැබුනාම රැක ගන්නම් දුර අවකාශේ ඉගිලී යන දාට පාවී ගොස් උඩු යටිකුරු වී නෙත් තෙමුනාම දිරි දෙන්නම් මුළු හද පත්ලෙන් මහමෙර සේම සියැසින් දුටු සිහිනයකින් රහසක් ගෙන...

රටා තියලා ඇමදපු මගෙ හිත් මළුවේ අපිළිවෙලට සක්මන් කළ සුදු මැණිකේ යන්න ගිහින් කල් ගෙවුනට හොර රහසේ තාමත් හැඩිවෙලා මගේ හිත වැළපේ // නුඹ ගැන ඔය රතු තොල් ගැන කවි ලියලා ලියන්න බැරි තරමට පන්හිද...

රටකින් එහා ඉගිලී තනිවෙන්න බෑ සිතකින් නොවේ කිසිදා හැර යන්නේ මා අද මෙන් ලදේ හෙට නෑ හමු වෙන්නේ මා ගෙන යමි ඔබේ ආදරේ ආදරේ නා දළු දෙතොල් හසරැළි මත වෙලී ආ ගිය ගමන් සිහිව එයි යලි යලී අසමාන වු ඒ අප...

රත්තරන් මාගේ සුරඟනක් වාගේ ඇස් වලින් කී දේ ආදරේ නේ හුරතලේ මූණේ මල් මිටක් වාගේ කම්බුලක් ගානේ හාදු ඕනේ හිත් යායේ පෙම් මල් පීදී අමරසදෝ වෑහෙන්නේ වස්සානේ ඇවිදින් මාගේනේ නෙතු මානේ නිල් මානෙල්...