Amarasiri Pieris - අමරසිරි පීරිස්

අතින් වත් අත ඇල්ලුවේ නෑ කිසිම කිලුටක් තිබුනේ නෑ ආදරය හැර හීනයකවත් කිසිම කිලුටක් තිබුනේ නෑ ඔබට අමතක වෙන්න බෑ අපේ දුප්පත් ප්‍රතම ප්‍රේමය ඔබට අමතක වෙන්න බෑ ඔබට අමතක වෙන්න බෑ කුළුදුලේ කී...

ඇය යන්න ගියා මැකිලා වන සිරසක තුරු සෙවණැලි අතරේ ගී ගයමින් හිඳ මා තුරුලේ ඇය යන්න ගියා මැකිලා පිනි කඳුළක් මල් පෙති අග තවරා මීදුම් සළුවෙන් මුහුණ වසා නිල්ල නිලන නිල් කඳුවැටි අතරේ සඳඑළියේ මං පෙත...

චාරු දේහේ නුරා මා දෑසේ මැවේ රාත්‍රියේ රෑ සඳේ ඈ සිනා ශ්‍රීය දේ // චාරු දේහේ නුරා පිහින පීනා රසෝඝේ සාරාගී විලේ රාත්‍රී යාමයේ // ඈගේ දෑසේ ප්‍ර‍බෝධේ නුරා ගී නැගේ ජීවිතේ යෞවනේ ප්‍රේමයේ...

හන්තානට පායන සඳ ලස්සනයිද කියන්න... මා නොදකින ඒ පුර හඳ ඔබට හැකිය දකින්න...// අඳුරු ලලා වහිනා කල සරසවි බිම තෙමෙන්න...// කුඩේ යටින් ඔබ යන කල එපා තනිය දැනෙන්න... ලතා මඩුළු අත වනාවි එපා අහක...

ඉකි ගසා හඬන අතීතයක කදුළු එක්ක ගනුදෙනු කරනා මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුනා හීනේන හීනැහී තුන්යම මා රවටා මැදියම් මහ රෑ අදටත් හිත ඉගිලෙනවා නින්දෙන් ඇහැරි කලුවරේම යලි සොයනා මට මගේ නොවන මගේම...

ඉකිගසා හඬන අතීතයක කදුලු එක්ක ගනුදෙනු කරනා මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුනා මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුනා.......... හීනෙන් හිනෙහී තුන්යම මා රවටා මැදියම් මහරෑ අදටත් හිත ඉගිලෙනවා..... නින්දෙන්...

ඉරි තැලුනු වලා, උඩු වියන් යටින් මුදු තාර ඇතිරිල්ලේ යමු යමු යමු අපි ඇවිද යමු පේමියේ සිව් දෙසින් හඹා එන මොටෝ රත රඟ සෙනග රවටමින් වටපිටේ සීරුවට විදුලි ඇස් සිනා සේවී නොරැවටී යන්න යමු කහ ඉරෙන්...

කාත් කවුරුවත් නැති බව දැන දැන මාත් මගේ හිතත් රාත්‍රියක තියලා නුඹත් ගියා නම් හෙටක් තියෙවිද මටත් ඉරක් නැගෙනා... සාංකාව ඇහරෙන ගන අදුරේ ආත්මයම මගේ රාත්‍රියම වැන්නේ ඈත් වෙන්න නම් ඇයි තුරුලෙම...

කවුරුවත් නැහැ - කවුරුවත් නැහැ එගොඩට යන්නට - එ‍ගොඩට යන්නට... ඉරගල වැටිලා - ඉවුර දෙපැත්තේ අඳුර ගලනවා - පාරුව ඇතුලට ලංතෑරුම කෝ ඔහෙ තිබුනාවේ... කවුරුවත් නැ කවුරුවත් නැ... දවසින් දවසම පාලම...

ලඳුනේ ලඳුනේ ඔබේ දෑස දැක ගත්තෙමි සැදෑ කලෙක ලඳුනේ...ලඳුනේ දෙනෝදහක් අතගත්තද සැමියෙකු නැති ලඳුනේ නෑයෙක් නැකම නොකියන වීදි සරන ලඳුනේ...ලඳුනේ තෙල් මල් ගෙන දෝත පුරා මුණි කුටියට පියමංවන ‍ඔබේ දෑස දැක...