Namal Udugama - නාමල් උඩුගම

අප හමුවීම වෙන්වීම දෝ ආදරේ මට රිදවන්නෙපා ආයේ සංසාරයේ මතු හැමදාම පැතුසේම ඔබ ආදරේ මේ අද වාගේ කඳුලින්ම වෙන්වී නොයන්... පෙම්වන්තියේ මා හැඬුවා දරා ප්‍රේමේ නමින් වේදනා ඒ සිත යාමේ සැමරුම්...

ඇස ගැටෙනා හැම තැනම කොහේහෝ හිනැහී ඉන්නවා ඇස පියනා හැමවිටම හීනෙනුත් නුඹ ළඟ ඉන්නවා දහවල් පුරා මෙහෙම ඇවිදින් හීනෙන් වගේ පාරේ ඇවිදින් දවසම ගෙවී රෑට ඇවිදින් හීනෙන් හිදී ළඟට ඇවිදින් නුඹ මගේ, නුඹ...

අවාසනාවට රෝස මලත් පරවෙයි කඩා වැටෙන්නට උණු කඳුළක් වැලපෙයි දරා ගන්න බැරි තරමට ආදරෙයි ඔයා රත්තරන් වරදක් කළා නොවේ ලියා හසුන්පත් තැන තැන හංගාපු ගලා බොඳව යයි ඒ ඇස් දෙකෙන් තෙමූ වලාකුලට රෑ සඳ නෑවිත්...

බැසයන සඳ දෑතින් නවතා ගන්නට බෑ පරවෙන මල දෝතින් වලකා ලන්නට බෑ ඔබ බැසයන සඳ නම් ඔබ පරවෙන මල නම් රැක ගනිමිද කෙලෙසින් මන්දාකිණීය ගලන නිසසල රැයක මැවෙන මැදියම් අඳුරේ සැගවී පවනැල් රහසේ සැඟවෙයි ඔබ...

ඉස්සර සෙනෙහස තිස්සෙම හදතුල මැවි මැවි රිද්දනවා ඇස් දෙක වස්සන කඳුළැලි දුටුවෙමි ඔබ මට හිනැහෙනවා සුවඳක් දැනුණත් තවමත් ආසයි පණ මෙන් පිදු හින්දා මගේ අහිංසක හිත තැලුවත් නෑ තරහක් මට දැනිලා දම්...

ලොවම නිදන රාත්‍රියේ මා නොනිදන මේ රැයේ සිහින ගෙනාවේ// ඔබ මා හමුවී එදා වෙන් නොවනා ලෙස කියා// අප හදවත් එකට බැඳී කෙලෙස ඉමු කියා මා ආදරේ සඟවලා ඔබ ඔහු සමඟින් ගියා// නැතිවද කුමරියේ ඔබට මා...

මා මුව අගින් හිනහුනා ඈගේ හැඟුම් පිබිදුනා ආදර ලොවක් ගැනද ඒ සිතන්නේ සොයුරියනේ ඔබට මගේ හද නොලැබෙන්නේ රුව දැකලා සිත පිරිලා හද බැඳිලා තැවෙනු එපා // මා මුව අගින්............... මා තනිවී නෑ...

මේ වේදනා මට පවරලා වෙන් වී ගියේ ඇයි මා හඬවලා අදහන්න බෑ පිළිගන්නේ නෑ ඔබමද කියා පෙම් කල කෙනා ඒ ඔබට මා හිමි නෑ මටද ඔබ හිමි නෑ අන්සතු වෙලාදෝ මට මැව් කෙනා අපට අප හිමි නෑ සදා මේ වේදනා මට...

මෙහෙණියක වී සසර කතරින් එතෙර වන්නට පාරමී පුරනා ඔබ පෙම්වතියක ලෙසින් එදා මා පෙමින් එදා මා ළඟ උන්නා අවිහිංසක ඔබ අවිහිංසක මා දෙගුරුන් හමුවේ ගැරහුම් ලැබුවා මා රිදවන්නට නොහැකිව ඔබෙ හද දහස් වරක්...

ඔබ මුලාවී මා සොයාවී ඔහුගෙ ආදරෙන් ඉවත් වෙලා ඔබ සිතාවී මතු දිනේ මාගේ ආදරේ ලැබෙයි කියා.... බඹරු මලින් වෙන්වන්නේ නෑ රොන් අරගෙන ආයේ නොයන් නෑ රොනේ සුවඳ සිතන් යන්නෙ නෑ එලෙස ඔබට ඔහු කරන්නෙ...