ඇස ගැටෙනා දස දහසක් නෙතු මත ඔබෙ දෑසම මා සෙවු තරම්… ඒ නෙතු කිසි දින මා සතු නොව බව දැන දැන මා පෙම් කෙරූ තරම්… ඔබ නොදනී මුලු ලොවම දනී… ඔබෙ දෑස් මතින් මා පැතු පැතුම් ඔබ නෙතු මගෙමයි පිරු...

ඇස ගැටෙනා හැම තැනම කොහේහෝ හිනැහී ඉන්නවා ඇස පියනා හැමවිටම හීනෙනුත් නුඹ ළඟ ඉන්නවා දහවල් පුරා මෙහෙම ඇවිදින් හීනෙන් වගේ පාරේ ඇවිදින් දවසම ගෙවී රෑට ඇවිදින් හීනෙන් හිදී ළඟට ඇවිදින් නුඹ මගේ, නුඹ...

සයුර බලා බඳ ලෙලවා ඉවුරු තලා ගලා ගියා මාතර ගං කොමලි නිල්වලා මෙතර සිටිය අය කැඳවා මරු තුරුලට අරං ගියා මුළු සිරිලක දුකෙහි ගිල්වලා.. වෙසක් සිරි නරඹන්නට මාතර පුරවරය වෙතට නොයෙක් දෙසින් සෙනග...

ඇසට අසුවන මායිමේ බමර සැණකෙළි මල් වනේ ලසෝ ලැවිගිනි ඇවිලුනා සිත ඔබ මගෙන් වෙන්වූ දිනේ සියපතක් මත විසුල පිණිකැට සැඬ සුළං වැද සරසරින් වෙද මගෙන් රිදවුම් දෙවුණු මොහොතක නුඹේ වත මට නැඟේ සිහියට සතර...

ඇසේ මතුවන කදුළු බිඳු ගෙන ඔබේ සිරිපා දොවන්නම් හදේ නැලැවෙන කැලෑ මල් ගෙන ඔබේ සිරිපා පුදන්නම්...// කෙලෙස් මල පිරි නුවර අතහැ‍ර බවුන් වඩනට වනේ වැඩි ඔබ // සොයා ආවෙම් පොලෝ තලයේ...// අනේ පිහිටක්...

ඇසි දිසි ටෙලි නළුවේ කිවිවර කවි සමයේ සිත්තර තෙලි තුඩගේ ඔබයි මුණගැසුනේ ඇසිපිය ලන මෘදු ස්වරයේ දෑස් නිල් විලේ කිමිදී ආදරය සොයමී ඒ ඇසුරේ නිනව් නැති දිගු හීනයේ ඇසි දිසි ටෙලි නළුවේ.. චාරු...

ඇසිපිය සලන නිසා දැනගත්තා ඔබ දිව්‍යාංගනාවක් නොවේ කියා කඳුළැලි වැටෙන නිසා දැනගත්තා ඔබ හිත් ආකාසය වගෙයි කියා මගෙ ලොව දිළිඳු නිසා විඳගත්තා හැම රන් යහනා සිහිනයක් කියා ඒ වුණාට ඔබ ඇසිපිය...

ඇසුවේද කවුරුන් හෝ ඔබෙන් හැඬුවේ ඇයිද ප්‍රේමේ නමින් විමසා නැතිද කිසිදා ඔබත් කඳුලින් තුරන් වූ ප්‍රේමයක් // සතුටේ උපත කඳුලයි සදා හද වේදනා දෝතින් ගෙනා // පවනේ සිසිල සුසුමයි සිතේ පෙම් ප්‍රාර්ථනා...

අතීත දිවියේ අනන්ත අඳුරේ විඩාව නිමවේ මිලාන දෙනෙතේ වියෝග කඳුලේ සිනාව මතුවේ උදාර මවගේ සෙනේහ දැඩිවී සිතේහි පුතුගේ අසාර කතරේ තුෂාර සිසිලයි දයාව මවගේ විනීත මවගේ පැතීම නොතකා ගියාම දුකසේ හඩන්න...

අතීතය සිහිනයක් පමණයි සැබෑ සුවඳක් නෑ එදා සෙනෙහෙන් නොබැඳුනා නම් මෙදා වියෝවක් නෑ… තැනූ මන්දිර බිඳී වැටුනත් නෙතේ කඳුළක් නෑ සිනහ වෙන්නට වරම් නොලදත් සිතේ කිලුටක් නෑ… අතීතය සිහිනයක්...